پیازها

پیازها به سه گروه زیر تقسیم می‌شوند:

پیازهای پوشش دار

در این نوع پیازها، فلس ‌ها به صورت دوایر متحدالمرکز در اطراف محور رشد و روی طبقه پیاز قرار دارند. در این گیاهان معمولا فلس ‌های بیرونی آنها خشک می شود و وظیفه آن ها حفاظت از قسمت‌ های داخلی پیاز می باشد. از انواع پیازهای پوشش دار می توان به پیاز خوراکی، لاله، نرگس و غیره اشاره کرد.

پیازهای فلس‌دار (Saly bulbs) یا بدون پوشش

 در این نوع پیازها، فلس‌ های پیاز بر روی هم قرار نگرفته است. بلکه به طور جداگانه به قسمت تحتانی پیاز متصل می باشند. این سوخ­ ها دارای فلس­ های گوشتی مثلثی شکلند که کاملا همدیگر را پوشش نمی دهند و به وسیله آنها تکثیر می شوند. نگهداری از این پیازها حساس است. زیرا دائما باید مرطوب باشند و اگر خشک شوند، آسیب می بینند. از انواع پیازهای فلس دار می توان سوسن را نام برد.

پداژه یا پیاز توپر (Corm)

ساقه تغییر شکل یافته است. که تمام قسمت های آن پر می باشد و یک یا چند جوانه روی قسمت های انتهایی دارد. پداژه در واقع بخش متورم پائین یک ساقه است. پداژه دارای دو نوع ریشه، افشان fibrous roots و ریشه گوشتش می باشد. ریشه افشان، از ته پداژه مادری تولید می­ شوند و ریشه­ های بزرگ و گوشتی (Contractile) از انتهای پداژه­ های جدید بیرون می­ آیند. ریشه ­های گوشتی در واکنش به دمای نوسان­ دار و رو به رو شدن برگ­ ها با نور تشکیل می شوند.

عواملی مانند روزهای بلند، دوره رشد طولانی و شب­ های خنک سبب تولید پداژه­ های درشت و در نهایت گل های درشت و با کیفیت بالا می شود. از جمله گیاهانی که توسط پداژه تکثیر می­شوند می­ توان به گلایول، زعفران، فریزیا، گل حسرت و غیره اشاره کرد.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید به سایت اصلی ازپاچیرا مراجعه نمائید.